این آب انبار که در زیر تکیه امیرچقماق قرار دارد و اکنون بخشی از موزه آب یزد را تشکیل میدهد، به همراه بازارچه حاجی قنبر در زمان امیرچقماق و به دستور نظامالدین حاجی قنبر جهانشاهی احداث گردیده است.
اواسط قرن نهم حجری (حدود سنه 850) روزگار بنای مجموعه تاریخی امیرچقماق است و جزء موقوفات امیرچقماق میباشد. این آب انبار یک ورودی دارد که در دومین صفه تکهی امیرچقماق واقع شده است و با 50 پلکان میتوان به پاشیر آب انبار و محل برداشت آب رسید. نکتهسنجی و دقت معماران سازنده آب انبار سه ویژگی انحصاری را برای این آب انبار پدید آورده است:
1. تمام بدنه آب انبار در زمین مدفون است، حتی گنبد فوقانی تهویه هوا هم در دل زمین قرار دارد و تیزه گنبد در سطح زمین است.
2. بادگیرهای آب انبار در بدنه دیوار بازارچه حاجیقنبر جا گرفته است و چیزی را که در دیگر آب انبارها به نام بادگیر می بینیم در اینجا مشاهده نمیشود.
3. پلکان آب انبارها در اکثریت قریب به اتفاق آنها به وسط خزینه برخورد میکند، که در این آب انبار پلکان در جنب خزینه قرار دارد و شاید علت آن بوده است که اگر میخواستند پلکان به وسط خزینه برخورد کند باید دقیقاً زیر منارهها را خالی میکردند که این مسئله استقامت منارهها را کم میکرد.
خزینه آب انبار در عمق 14 متری زمین حفر شده است و همانطور که گفته شد سقف خزینه همکف بازارچه است و قطر خزینه 9 متر میباشد .
ارتفاع آبگیر خزینه هم 9 متر است و بقیه ارتفاع آن برای تهویه آب و فضای عبور هواست. این آب انبار دارای 4 بادگیر 4 وجهی بوده که دو تای آنها از بین و ساقه آنها به بلندی حدود 5/1 متر بالاتر از پشت بام بازارچه دیده میشود.
با همت موزه آب یزد سه بادگیر آب انبار به شکل سنتی و اصلی خود بازسازی شدهاند. آب انبار تا حدود 40 سال پیش مورد استفاده عموم بوده و با ورود شبکه آب لولهکشی به شهرها، این یادگاریهای جاوید به فراموشی سپرده شدهاند و دیگر کاربری گذشته را ندارند.