این قنات همچون باغ دولتآباد از یادگارهای محمدتقی خان یزدی در قرن یازدهم هجری است که در گذشتههای دور مشتمل بر 9 رشته به طول مجموع 70 کیلومتر بوده است.
در حال حاضر تنها پنج رشته آن به نامهای باقرخان، تقیآباد، بغدادآباد، مهدیآباد و دولتآباد دایر مانده و دو رشته دیگر خشکیدهاند.
به طور کلی پیشکار این 5 شاخه در جنوب غربی و غرب شهر مهریز در جوار چشمه غربالبیز کوه ریگ و کوه مسگل که در مرکز شهر مهریز واقع میباشند، قرار دارد و 5 شاخه مذکور به هم پیوسته بعد از گذشتن و گردش در کوچه باغهای این شهر توسط راهرو زیرزمینی، با طی مسافتی حدود 35 کیلومتر به موازات جاده اصلی مهریز ـ یزد و بعد از چرخاندن در آبشاهی، خرمشاه و باغ دولتآباد را مشروب مینموده است.
لازم به ذکر است که دو رشته دولتآباد و بغدادآباد از قدمت زیادی برخوردار هستند و 3 رشته دیگر آن یعنی شاخههای باقرخان، تقیآباد و مهدیآباد درزمان محمدتقیخان (حدود 200 سال پیش) احداث گردیدهاند. با حفر شاخه باقرخان تحول عمدهای در وضعیت آبدهی این قنات به وجود آمده است.
مادر چاه این شاخه با عمق 30 متر در محله مدوار مهریز در فاصله تقریبی 45 کیلومتر جنوب یزد قرار گرفته و ویژگی منحصر به فرد این مادر چاه آن است که از لابلای سنگهای جوش متراکم آب تراوش میکند و در واقع منبع اصلی تغذیهکننده قنات همین سنگهای جوش هستند که به حوض جوش شهرت یافته و از طریق پلکانی میتوان به کف مادرچاه این قنات راه یافت و هم اکنون این محل برای بازدید علاقهمندان آماده بهرهبرداری است.